Veel metalen vormen tijdens het reactieproces met zuurstof in de lucht een oxidefilm op het oppervlak.Maar helaas blijven de verbindingen gevormd op gewoon koolstofstaal oxideren, waardoor de roest na verloop van tijd uitzet en uiteindelijk gaten vormt.Om deze situatie te voorkomen, gebruiken we over het algemeen verf of oxidatiebestendige metalen (zoals zink, nikkel en chroom) voor het galvaniseren op het oppervlak van koolstofstaal.
Dit type bescherming is slechts een plastic film.Als de beschermlaag kapot gaat, gaat het onderliggende staal roesten.Waar een behoefte is, is een oplossing en het gebruik van RVS kan dit probleem perfect oplossen.
De corrosieweerstand van roestvrij staal hangt af van het "chroom"-element in zijn samenstelling, omdat chroom een van de componenten van staal is, dus de beschermingsmethoden zijn niet hetzelfde.Wanneer het chroomgehalte 10,5% bereikt, neemt de atmosferische corrosieweerstand van staal aanzienlijk toe, maar wanneer het chroomgehalte hoger is, hoewel de corrosieweerstand nog kan worden verbeterd, is het effect niet duidelijk.
De reden is dat wanneer chroom wordt gebruikt voor fijnkorrelige versterkingsbehandeling van staal, het type buitenste oxide wordt veranderd in een oppervlakteoxide vergelijkbaar met dat gevormd op puur chroommetaal.Dit stevig gehechte chroomrijke metaaloxide beschermt het oppervlak tegen verdere oxidatie door lucht.Dit soort oxidelaag is erg dun en de natuurlijke glans aan de buitenkant van het staal is er doorheen te zien, waardoor het roestvrij staal een uniek metaalachtig oppervlak heeft.
Bovendien, als de oppervlaktelaag beschadigd is, zal het blootgestelde deel van het oppervlak zichzelf herstellen met de atmosferische reactie en deze "passieve film" opnieuw vormen om een beschermende rol te blijven spelen.Daarom hebben alle roestvrij staalsoorten een gemeenschappelijk kenmerk, namelijk dat het chroomgehalte hoger is dan 10,5%.
Posttijd: 19 december 2022